Suzhou, Shanghai en Chongqing

Hallo beste familie en vrienden,

hierbij sturen wij het verslag door van drie dagen, van zondag 13 juli tot dinsdag 15 juli. We zitten meomenteel in de vierde (van de 5 sluizen) van de Drieklovendam.

Tot de volgende keer.

Zondag 13 Juli

Vandaag bezochten we eerst het oude stadsgedeelte van Suzhou, een sprookjesachtige omgeving met kanalen en lampionnen dat zeker de moeite waard is om te bezoeken. Onze gids had het niet op haar programma staan. De steegjes waren nauw maar pittoresk om erdoor te lopen. Nu en dan moest je opzij springen voor een vlugge fietser die zijn elan in de straatjes niet wilde verliezen. Vanop de kleine bruggen varen of aangemeerd liggen. Werkelijk Venetië van het Oosten. Ook hier, evenals in Shanghai, zijn de mensen zeer vriendelijk en zie je geen bedelaars in het straatbeeld.

We bezochten ook de « Lingering Garden », de tweede van de vier mooiste tuinen in China. Deze tuin was weer een kombinatie van planten, water er architektuur die het lange leven, voorspoed, goede gezondheid en het heelal moeten voorstellen. Hier en daar hingen ingelijste poëziestukken aan de muur. Ze bevatten de leer van Confucius. Waterlelies en de grotere broer de lotusbloem, bevolkten de verschillende vijvers. Een man op een schuitje maakte met een lange stok met een net, het water proper. Een mooi geheel, je zat precies in een prentbriefkaart. Op een aantal plaatsen werd muziek op antieke instrumenten gespeeld.

Voor het middagmaal keerden we terug, richting Shanghai, waar we opnieuw heel wat tijd verloren, omdat onze chauffeur de weg niet kende. In het hotel haalden we Jan (broer van Marianne) op. We zijn dan samen langs de Bund gaan kuieren. Dit is de westelijke en oude oever van de rivier Huangpu (zijrivier van de Yangtze). Hier hebben de oude koloniale machten (Groot-Brittanië, Amerika en Frankrijk) in de negentiende eeuw prachtige gebouwen neergezet (banken, hotels, overheidsgebouwen) in de stijl van het Engelse parlement en het Witte Huis. Langs de oostoever heb je Pudong, het nieuwe zakencentrum, waarvan de skyline nog steeds uitbreidt. Om 21u45 ging de verlichting van de gebouwen uit.

Maandag 14 Juli

Onder muzikale begeleiding van Kjell (gitaar) en Iris (zang) vertrokken we naar het zuidelijke Zhujiajiao. Dit dorpje was in de negentiende eeuw het centrum van de rijstproduktie en handel Er werd 5 miljoen kilo rijst per dag verhandeld. Het dorp was dan ook zeer welvarend. Hier ook waren er vele kanaaltjes met stenen bruggen erover. De grootste dateerde van de jaren 1700. Met 2 gondels (en een lokale zangeres) deden we een rondvaart langs de mooie houten gebouwtjes. Aan de grote stenen brug mochten we enkele vissen de vrijheid geven. De brug duidde op de vrijheid, de hoop en de goede toekomst.

Na het middagmaal (met kelners op rolschaatsen), bezochten we het Shangai Museum in het Renmin (Volks) park. Dit nieuwe museum bevat zeer mooie verzamelingen brons, aardewerk, vazen, meubels, schilderijen en kalligrafie. Het bevat ook een afdeling gewijd aan de 56 minderheden van China, met hun feestelijke gewaden. Alles is zeer zeer mooi voorgesteld, met de nodige bondige uitleg ook in zeer goed Engels. Na de kultuuronderdompeling reden we naar Pudong, de oostelijke oever, een interessante plek voor architekten met de vele nieuwe hoge gebouwen. Eerst nog een goede koffie in Starbucks en dan omhoog naar de hoogste bol van de Oriental Pearl TV Tower. We namen de snelle lift naar 350 meter met een adembenemend uitzicht op Shanghai en de rivier. We daalden dan naar 263 meter waar er een groot observatiedek is met aanduidingen in alle windrichtingen. De laagste bol op 90 meter bevatte een ruimtemuseum, ook met een rollercoaster. We daalden dan terug naar beneden waar er een mooi museum was met de geschiedenis van Shanghai, zeer mooi. Het is ongelofelijk dat nauwelijks 10 jaar geleden er hier in Pudong geen gebouwen stonden, alles was landbouwgrond.

We namen dan een klein treintje door een tunnel onder de rivier naar de westelijke oever, naar de Bund. Het was nu al donker en alles was weer zeer mooi verlicht. De dag werd terug afgesloten met het typische Chinese dinner.

Tip voor Nicole : eet vanaf nu géén Chinees meer, want daar zal je nog genoeg van krijgen.

Dinsdag 15 juli

‘s Morgens vroeg bezochten we de Mandarijntuin en bazaar. Er was nog niet zoveel volk en we konden rustig door de 6 verschillende tuinen wandelen, met de nodige waterpartijen, tempels en in één een grote rotspartij. Toen deze tuinen gebouwd werden in de jaren 1700, was het prieeltje op de top van deze rotspartij het hoogste gebouw in Shanghai, 17 meter hoog ! Na het bezoek aan de tuinen liepen we nog door de bazaar en over de zigzagbrug. Door het zigzaggen verloren de kwade geesten hun weg.

Om 10u30 waren we terug in het hotel en vanaf nu moest alles vlug gaan daar onze gids in paniek geschoten was voor de vlucht naar Chongqing. We zouden hem kunnen missen ! Maar we hadden nog alle tijd om de Maglev-trein te nemen naar de luchthaven en maar goed ook want het Chinese eten was Annemie de vorige avond niet goed bevallen. De trein vertrok stipt om 12u00 en trok vlug op tot zijn maximumsnelheid van 430 km per uur ! De wagens op de autostrade leken wel stil te staan. Na 7 minuten waren we op de moderne luchthaven en hadden nog alle tijd om in te checken bij China Eastern en dan nog te gaan lunchen. De vlucht van 2 uur naar Chongqing verliep rimpelloos. Onderweg zagen we de Yangtze rivier met de Drie Klovendam.

Op de luchthaven werden we verwelkomd door de nationale en lokale gids, Luna en Christel. Dan was het wachten op de vrienden die uit Beijing even na ons zouden landen. We ontvingen hen met de Belgische driekleur en veel lawaai. Iedereen in de aankomsthal keek lachend naar ons. Algemeen kun je wel zeggen dat het Chinese volk zeer beleefd en vriendelijk is. Ze willen vooruit en dat merk je goed.

Luna, onze gids is 25 jaar en vertoefde reeds een maand in Duitsland (Keulen).

Dan de bus in en daar we toch niet direkt zin hadden in Chinees ( !) gingen we eerst sight-seeing doen door Chongqing. De bagage werd ondertussen direkt naar de boot gebracht. Changqing, in tegenstelling tot Beijing en Shanghai is heuvelachtig (geen fietsers te zien) en telt 31 miljoen inwoners. We kregen een rondleiding in een uit hout opgetrokken tempel voor de god van het water. Deze zorgde ervoor dat er geen overstromingen in Chongqing kwamen. Na het dinner richting boot waar we met een kabellift (naar beneden) naar toe werden gebracht. De volgende drie dagen zullen we op deze boot de Yangtze rivier afvaren en onderweg verschillende uitstappen doen.