Guilin en Yanshuo

Hallo beste familie en vrienden,

we zijn juist met de nachttrein vanuit Kunming toegekomen in Dali. We zijn hier op 2000 meter en het is hier wel frisser, zo'n 19 graden vanmorgen. Ik stuur hierbij het verslag door van vrijdag tot zondag.

Beste groeten,

Mike, Annemie, Sven, Inge, Kari, Kjell


Vrijdag 18 juli

Vanmorgen stond een bezoek aan de dam op het programma. Met de bus reden we naar het visitor center. Eerst nog een strenge kontrole van de bagage (zoals op de luchthaven), want ze hebben een heilige schrik voor aanslagen.

Eerst brachten we een bezoek aan een makette van de dam en de elektrische centrale. We kregen enkele duizelingwekkende cijfers naar ons hoofd geslingerd. De dam is 185 meter hoog en 2 km lang. Achter de dam bevindt zich de waterkrachtcentrale met 26 turbines die elk een vermogen van 700 MW hebben. De dam heeft dus een totale kapaciteit van 18.200 MW. Het stuwmeer is 660 km lang en bevat 39 miljard kubieke meter water. Bij het ontwerp van de centrale in 1993 voorzag ze in 10% van de elektriciteitsnoden van China, nu nog voor 3% en in 2020 maar voor 1%. Men is naarstig op zoek naar nieuwe lokaties om dammen te bouwen. Het sluizenkompleks is het grootste in de wereld. Elk van de 10 sluizen (5 stroomaf en 5 stroomop) is 280 meter lang en 34 meter breed. Het kan schepen tot 10.000 ton versassen. En zo bleven de cijfers maar doorgaan. Op het einde kregen we zelfs een test van onze gids.

Terug op de boot moesten we nog 45 km varen tot ons eindpunt in Yichang. Hierbij vaarden we door de derde kloof, de Xiling kloof. Bij de ontscheping stond een bus met lokale gids ons op te wachten om naar de luchthaven in Wuhan te rijden, zo’n 350 km verder. Maar vooraleer Yichang te verlaten, brachten we eerst nog een bezoek aan een onderzoekcentrum voor de steur (vis die de kaviaar levert). Door de dam kan deze vis niet meer stroomopwaarts om kuit te schieten. Men vangt deze vissen dan, bevrucht ze en de kleine visjes worden weer uitgezet in de rivier. Merkwaardig, niet ?

Wuhan is een zeer moderne stad van 8 miljoen inwoners. Europa lijkt een beetje verouderd in vergelijking met dergelijke steden. Ook de luchthaven was zeer modern. De vlucht was pas om 22u30, aankomst in Guilin om 23u30 zodat het weer 1u00 was voor we in bed lagen.

Zaterdag 19 juli

Guilin is een stad van 700.000 inwoners, meer in het zuiden. Deze stad ligt in een eigenaardig gebied, het karstgebied. Typisch voor dit gebied zijn de kalksteenrotsen. Dit zijn formaties die door eeuwenlange erosie blootgekomen zijn terwijl de rondliggende aarde weggespoeld is. Dit landschap zie je veel op typische foto’s van China.

‘s Morgens namen we een boot van Guilin naar Yangshuo, zo’n 60 km zuidelijker. Het was een rustige tocht op de rivier Li midden in de natuur, midden de prachtige kalksteenformaties. Vele van deze formaties hadden een naam gekregen : de olifantenslurf, penhouderpiek,… Deze tocht was anders dan de cruise op de Yangtze rivier, rustiger. De omgeving was wel adembenemend en spektakulair. Lunch op de boot en rond 13u00 kwamen we aan in Yangshuo. Het was hier drukkend warm, meer dan 35 graden en zeer vochtig. Onze bagage was gelukkig met de bus vanuit Guilin direkt naar het hotel gebracht zodat de wandeling van 10 minuten van de kade naar het hotel doenbaar was. Toch waren we kletsnat van het zweet en was een lekkere douche in het hotel meer dan welkom.

Yangshuo is een klein typisch marktstadje, midden de karstformaties. Eind de jaren tachtig werd het ontdekt door de rugzaktoeristen. Nu is de toeristische industrie goed uitgebouwd met toch nog respekt voor de natuur. Naast kuieren door de autovrije winkelstraatjes, kan je er ook trektochten doen, fietsen langs de rivier, varen op de rivier of één van de talrijke grotten bezoeken. Morgen zouden we zo’n fietstocht doen. De rivier Li is ook bekend van het vissen met aalscholvers. De vissers varen met kleine bamboevlotten op de rivier en de aalscholvers vangen de vissen. Doordat hun hals met een draad is dichtgesnoerd, kunnen de vissen niet in hun maag, maar worden ze uitgebraakt in de vismand. Nu wordt dit nog enkel gedaan voor de toeristen, maar het is wel mooi.

In de namiddag wandelden we door winkelstraatjes. ‘s Avonds gingen we naar een openluchtshow op de rivier. De director van deze show is Zhang Yimao, die ook verantwoordelijk is voor de artistieke leiding van de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Beijing. Het was een practhig schouwspel met 600 akteurs. Kleurrijk, met gele, rode en blauwe impressies. Ook de rondomliggende karstrotsen werden verlicht. Vele van de akties speelden zich op het water af, met de vissers op de bamboevlotten in een hoofdrol. Ook de lokale minderheden namen deel met mooie klederdracht. De melancholische liederen deden je kippevel krijgen. Het was een romantisch verhaal over een meisje en een jongen die uiteindelijk elkaar vonden. Het lichtspel was origineel en prachtig, met de maan en de sterren uitgebeeld. Dit belooft voor de openingsceremonie.


Zondag 20 juli

Om 8 uur verzamelen geblazen voor de fietstocht. Het verhuurkantoor was juist naast het hotel. Iedereen koos een fiets. Er waren ook tandems beschikbaar en enkele van ons verkozen de krachten te bundelen en met een tandem te fietsen. Het eerste gedeelte ging door het stadje. We hadden veel bekijks, een bende van 24 « langneuzen » (zoals de Chinezen de westerlingen noemen) met de fiets langs hun straten. Maar weldra zaten we op een rustige landelijke weg en reden we zo’n 10 km langs een zijrivier van de Li rivier. Heerlijk langs de rijstvelden met de kalksteenformaties op de achtergrond. Af en toe passeerden we een groepje huizen van boeren. Dit was het andere China, primitief, niet altijd zo netjes. Een beetje zoals bij ons sommige boerderijen 40-50 jaar geleden. We reden door het groene landschap met ook mooie bloemen langs de kant, veel oleanders en jasmijnen. Aan het keerpunt vertoefden we een beetje aan de Yulongrivier. Hier en daar waren kleine dijkjes van zo’n halve meter hoog, zodat het water kon gebruikt worden om de rijstvelden te bevloeien. Je kon ook een tochtje maken met een bamboevlot, maar dit leek niet zeer spektakulair. De terugtocht was meer bergaf (stroomafwaarts) en we waren dan ook terug snel aan het hotel.

Na nog een duik in het zwembad en een douche, de bus op en terug richting Guilin. Naar de luchthaven waar we om 15u50 het vliegtuig naar Kunming namen. Na een uur vliegen kwamen we aan in de eeuwige lentestad. Kunming ligt op 1900 meter en het is er steeds aangenaam warm, zo’n 25 graden. Dit was een verademing na de 10 dagen die we doorbrachten in temperaturen van meer dan 35 graden en hoge vochtigheid. ‘s Avonds wandelden we nog even langs de winkels. Die zijn hier, ook op zondag, open tot 22 uur.